Gmejna Njebjelčicy leži z jeje 5 wjesnymi dźělami direktnje při S 100 mjez Kamjencom a Budyšinom. Zwjazkowa awtodróha A 4 je ze swojimi přjězdami Horni Wujězd a Porchow po někak 7 do 10 km spěšnje k dócpěću. Do Pólskeje dojědźeš po 70 kilometrach a do Čěskeje po 60 kilometrach. Bórze dotwarjena dojězdna dróha S 102 (Ruhland-Porchow) budźe Njebjelčansku gmejnu na wažnu sewjero-južnu awtodróhowu liniju z A 13 přiwjazać.
Lětanišćo Drježdźany-Klotsche je někak 40 km wot Njebjelčanskeje gmejny zdalene. Wot lětanišća móžeće sej ze S-ćahom k ICE-dwórnišću Dježdźany-Nowe město a dale do Kamjenca dojěć. Wot Kamjenca jědu linijowe busy do Njebjelčic.
"Wjeska wuknjenja"
Před 15 lětami je so serbska wjeska „Njebjelčicy“/Nebelschütz z naslědnosću, iniciatiwu a zhromadnosću na puć k wnučkokmanosće podała. Wosebje wažne je wjesne žiwjenje zaso ze wobswětom do harmonije přinjesć. Gmejna je sama ze sebje won žiwa, aktiwne zawjazanje wobydlerkow a wobydlerjow wjedźe ke samym sebjewědomnym wobchadźenju a přewzaću zamołwitosće a lokalnej samostatnosće.
Njebjelčicy su wjes z něhdźe 1200 wobydlerjemi serbskeho a němskeho pochada. W dohromady pjeć wsach dwurěčneje gmejny njenańdźemy jenož slědy serbskeje rěče a kultury. Najwažniše je nam, wjesne žiwjenje w zwjazanosći z přirodu. Jako je so Tomaš Čornak krótko po přewróće za wjesnjanostu wuzwolił, je so gmejna stajnje měnjała. Po něhdźe 30 lětach je widźomne, zo je tworjenje lokalneje samostatnosće móžne, hladajo na kubłanje, wuměłstwo a kulturu kaž tež dołhotrajne hospodarjenje a energijowe zastaranje. Přewzaće zamołwitosće je kluč sebjezmócnjenja. Hižo wjac hač 15 lět twari gmejna na wuwiće z dołhodobnej skutkownosću. Zemi něšto wróćić a rumy bohaće na družinach wuhotować, přinošuje k žiwjenskej kwaliće. Kaž wšelacy smy my čłowjekojo, tak wšelki je charakter kóždeho wjesneho dźěla. Aktiwne zapřijeće wobydlerjow a zaznaće mnohich wosebitosćow na městnje je přinošowało k sebjewědomym wobchadźe ze sobu a nam drohotnej přirodu. Z wjele prócy a kreatiwity skića so kóždemu mnoho móžnosćow tworjenja. Wodźace mysle “wutrobnje, ekologisce, kreatiwnje, serbsce” přinošuja k dołhotrajnosći projekta, abo kaž so w Njebjelčicach tež rady rjeknje ke kmanosći za wnučkow. Dajće so wot stawizny Njebjelčic do płódneho přichoda wjesć.
Stawizny wjesnych dźělow
Stawizny wšitkich wjesnych dźělow Njebjelčicy, Serbske Pazlicy, Miłoćicy, Pěskecy und Wěteńca sahaja hač do 13. lětstotka (1225). Přez bliskosć k 1248 załoženemu klóštrej Marijina hwězda, nastachu wuske politiske, hospodarske a kulturne poćahi.
Nahladne burske statoki, rjane domy a křesćanske pomniki charakterizuja krajny raz gmejny. Skutkowne twary su wosadna cyrkej w Njebjelčicach a něhdyše ryćerkubło w Pěskecach.
Přez Miłoćicy a Njebjelčicy wije so Jawora. Mjez woběmaj wjeskomaj narosće k spjatemu jězorej, kotryž słužeše wudźerjam jako hońtwjerski rewěr.Z lěta 2005 pak je jězor wotpušćeny. Nětko běži tam zaso Jawora po swojim starym rěčnišću.
Sportowy areal w Njebjelčicach a přirodne sportnišćo w Pěskecach tworitaj sportowe srjedźišćo, kiž so wot dwějoch sportowych towarstwow wužiwa a wobhospoduje. Najsylniše towarstwo w gmejnje je Sportowa jednotka Njebjelčicy z.t z koparskimi mustwami.
We wšitkich gmejnskich dźělach prócuja so towarstwa a jednotliwcy wo aktiwne wjesne žiwjenje. Tež hdyž njewidźomnje w pozadku dźěłaja, tworja woni zakład za měrne a spokojne wjesne žiwjenje.